Pornografia wcale nie jest wynalazkiem XX wieku! Oficjalnie zakazane sprośne rysunki ludzie znali już w średniowieczu.
Pornografią w każdej z epok było to, co powszechnie uważano za obsceniczne, nierządne, lubieżne i dlatego zakazane przez władzę świecką, kościelną lub autorytet moralny. Ponieważ przez wieki zmieniał się zestaw obowiązujących wartości, zdarzało się, że to, co w jednej kulturze uważano za nierządne i obsceniczne, w innej uchodziło za normę. Nie można wiec za pornografię uznać pochodzących z 5000 r p.n.e. rysunków naskalnych pochodzących z Fezzan, na których widnieją postaci z gigantycznymi fallusami w stanie erekcji. Nie są nią też namalowane na greckich wazach czy amforach i pojawiające się na freskach w willach rzymskich patrycjuszy sceny przedstawiające wzajemną masturbację, seks oralny, stosunki homoseksualne, seks grupowy, a nawet sodomię. Te obrazy nie budziły w tamtych czasach sprzeciwu, przede wszystkim zdobiły i były symbolami płodności. O pornografii, a właściwie o rzeczach sprośnych, nieprzyzwoitych i zakazanych, można mówić dopiero w odniesieniu do epoki średniowiecza.

X-XIV wiek: pierwsza sprośna opowieść

W średniowieczu Kościół katolicki wyznaczył wyraźne reguły mówiące o tym, co jest seksualizmem właściwym człowiekowi, a co mu w żadnym razie nie przystoi. Panował wówczas (głoszony przez Kościół do dziś) pogląd, że stosunek seksualny ma być dopełnieniem miłości i nie jest grzeszny jedynie wtedy, gdy ma na celu poczęcie dziecka. W średniowieczu radość z seksu i uprawianie miłości dla przyjemności były uważane za antyspołeczne i grzeszne. Zakazy te i straszenie wiecznym potępieniem odnosiły dobry skutek, w epoce tej trudno bowiem znaleźć ślady pornografii (być może zostały zniszczone). Ostał się jedynie Włoch Giovanni Boccaccio i jego opowieść "Dekameron", w której mowa o różnych rodzajach i sposobach konsumpcji miłości ziemskiej. Wydana w XIV wieku książka została dość bogato zilustrowana, na rysunkach widać było nagie rozmawiające ze sobą postaci, nie brakowało też scen przedstawiających akty seksualne, kochankowie byli jednak odziani w długie szaty.

XV-XVI wiek: obrazki do użytku wewnętrznego

Widok nagich ciał dla ludzi w XVI wieku nie był już ani nierządny, ani zakazany. Choć Michał Anioł w Kaplicy Sykstyńskiej namalował swój autoportret, na którym widać jak odbywa stosunek analny z diabłem, nikomu nie zabroniono oglądać fresku. Nie oznacza to jednak, że w renesansie nie było pornografii. Na dworach bogatych mecenasów artyści tworzyli przecież nie tylko wielkie dzieła, ale także sprośne obrazki "do użytku wewnętrznego". Ryciny, które się zachowały, najczęściej nie są podpisane. A przedstawiają dość dokładnie akty seksualne. Na niektórych obrazkach widać nawet, jak roznegliżowanym kobietom mężczyźni wkładają do pochwy rozmaite przedmioty, np. strzykawkę.

XVII: eksplozja wyobraźni

Prawdziwą eksplozją treści pornograficznych charakteryzuje się barok, czyli epoka kontrreformacji. To powrót do wartości chrześcijańskich, czas zakazanych ksiąg i stosów. Wtedy właśnie po raz pierwszy podjęto próbę zdefiniowania pornografii. Johannes Dawid Schreber z Miśni w pracy doktorskiej, którą przedłożył w 1688 na Uniwersytecie w Lipsku, stwierdził, że "za pornograficzne uznane winny być wszelkie pisma, których twórca ku wyraźnie nierządnej mowie zmierza, bezczelne części lub akty wstydliwe lubieżnych ludzi opisuje tak, że niewinne i delikatne uszy odstrasza". Obsceniczne, nieprzyzwoite obrazy i teksty były jednak rodzajem wentyla dającego ujście związanym przez nakazy i zakazy emocjom. Z tych czasów pochodzi seria rysunków Agostino Carracciego zatytułowana ?Kochankowie bogów". Zobaczyć na nich można nie tylko bardzo wiernie oddane i doskonale widoczne organy płciowe, ale także wymyślne pozycje przywodzące na myśl hinduską Kamasutrę, np. stosunek w pozycji na jeźdźca, na jeźdźca odwróconego, na stojąco i wiele innych. Jeszcze dosadniejsze rysunki powstały pod koniec XVII wieku. Nieznany autor zatytułował je "Akademia kobiet". Z wielką dbałością o szczegóły pokazany tu został seks oralny, analny, grupowy i masturbacja.

XVIII: sadyzm

Choć czasy te zasłynęły z rozluźnienia obyczajowego i swobód, to jednak właśnie wtedy wprowadzono pierwsze zakazy rozpowszechniania tekstów i obrazów o tematyce nieprzyzwoitej. W Anglii nastąpiło to już w 1727 r., a we Francji w 1791 r. Nielegalnie więc zostało wydane opowiadanie Markiza de Sade "Justyna albo nieszczęścia cnoty", w którym autor nie stronił od drastycznych opisów walki i przemocy podczas stosunków seksualnych. To właśnie od jego nazwiska pochodzi słowo sadyzm. W niemieckim wydaniu książki znalazły się też ilustracje przedstawiające onanizm, seks grupowy, seks oralny, masturbację, miłość homoseksualną, krępowanie i chłostanie, a nawet karkołomne piramidy zbudowane z kopulujących ze sobą osób. Z tego samego czasu pochodzą też znacznie łagodniejsze, lecz również uznawane za pornograficzne, bogato ilustrowane "Wspomnienia Casanovy".

XIX: pornograficzne sny

Pornografia w romantycznym stylu to obrazy i opowiadania, których głównym tematem były wyuzdane fantazje seksualne. Latające penisy o nieprzeciętnych rozmiarach, wielkie pochwy, wulkaniczne erekcje, oto co śniło się najczęściej bohaterom XIX-wiecznych rycin. Ta tematyka stała się specjalnością Achille Deverii. Najsłynniejsze były ilustracje, które wykonał do okrzykniętego pornograficznym opowiadania Alfreda de Musseta zatytułowanego ?Gamiani, czyli noc ekscesów" z 1848 r. Głównym tematem kolorowych rysunków były tajemnicze alkowy, w których królowały: miłość lesbijska, seks grupowy i sodomia.

Bardziej frywolne obrazki, których bohaterami byli już nie tylko arystokraci, ale także (w historii po raz pierwszy na taką skalę) ludzie z niższych sfer społecznych, malował Peter Fendi. Przaśne obrazy pokazywały pulchne, nagie ciała w rozmaitych konfiguracjach. Znaleźć tu można nawet ekwilibrystyczne pozycje seksualne cyrkowców.

W XIX wieku zasłynął też lord Sacher-Masoch, który napisał ?Wenus w futrze". Ta historia młodego chłopaka zakochanego w starszej damie bulwersowała przede wszystkim ze względu na pokazany w niej fetyszyzm związany ze skórą i futrem oraz motywy psychicznego znęcania się nad samym sobą. To dlatego od nazwiska lorda Sacher-Masocha utworzono później termin masochizm.

XX wiek: przemysł na masową skalę

O ile w poprzednich wiekach to, co obsceniczne, czy jak kto woli pornograficzne, wytwarzane było na małą skalę i zarezerwowane tylko dla ludzi zamożnych i wtajemniczonych (biedak mógł sobie najwyżej sam coś narysować), o tyle w XX wieku pornografia trafiła pod strzechy. Masowa produkcja oznaczała oczywiście duże zyski. Zaczęło się niewinnie od krótkometrażowych filmów, a skończyło na milionach zdjęć w Internecie.

Złota era filmów pornograficznych

Okres ten nazwano też złotą erą przemysłu pornograficznego (The Golden Age Of Porn). Przypadał na na późne siedemdziesiąte i wczesne osiemdziesiąte XX wieku. Nazwa ta odnosiła się do początków przemysłu pornograficznego w Stanach Zjednoczonych.

Druga połowa lat 70. to początki legalnej, usankcjonowanej prawnie dystrybucji filmów pornograficznych w USA po wcześniejszych sukcesach takich filmów jak Głęboko w gardle (Deep Throat, 1972) czy Za zielonymi drzwiami (Behind the Green Door, 1972).

Zależnie od źródeł okres ten kończy się w początku lat 80. (1983 - 1984), największe zainteresowanie pornografią przypada jednak na lata 1984 - 1989, który to okres także często określany jest mianem "złotej ery".

Do popularyzacji pornografii przyczyniło się wiele czynników np. potrzeby ówczesnych młodych ludzi, pragnących oglądać filmy odmienne od wcześniej dostępnych. Nie bez znaczenia była także postępujące emancypacja kobiet i druga fala feminizmu, przypadająca na 60 i 70. Aktywna walka feministek i feministyczne walki o seks (Feminist Sex Wars) między zwolenniczkami i przeciwniczkami pornografii przyczyniły się także do nagłośnienia dopiero powstającego aspektu legalnej pornografii.

Raczkujący przemysł pornograficzny "złotej ery" pozwalał zupełnie przeciętnym ludziom zostać gwiazdami porno. W okresie tym zaczęły powstawać wielkie studia zajmujące się wyłącznie dystrybucją filmów porno, aktorzy i aktorki - amatorzy, masowo pozowali do sesji zdjęciowych. Ukoronowaniem tej ery był rozkwit rynku VHS. Wtedy właśnie (lata 1984 - 1986) filmy porno, zaczęły masowo ukazywać się na kasetach wideo, zyskując ogromną popularność.

W okresie tym wiele aktorów i aktorek erotycznych stało się symbolami seksu.

Pod koniec lat 80. złota era filmów porno zaczęła przemijać. Wiązało się to m.in. ze śmiercią Johna Holmesa, wielkiego gwiazdora filmów dla dorosłych i moralny skandal związany z aktorką Traci Lords. Obecnie nakładem dystrybutorów ukazują się wznowienia wielu filmów porno z tego okresu na DVD. W 2005 roku ukazał się film dokumentalny, Inside Deep Throat (Wewnątrz Głębokiego Gardła), ilustrujący tę epokę, jej genezę oraz schyłek na przykładzie dziejów Deep Throat i osób związanych z tym projektem.

Źródła: wikipedia